ŻYCIE SEKSUALNE DZIKICH
Reżyseria: Krzysztof Garbaczewski
Nowy Teatr
Inspiracją dla scenariusza były dzieła Bronisława Malinowskiego, w szczególności:
Życie seksualne dzikich w północno-zachodniej Melanezji,
Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu oraz Argonauci zachodniego Pacyfiku.
Reżyseria: Krzysztof Garbaczewski
Scenariusz, dramaturgia: Marcin Cecko
Koncepcja Wyspy: Aleksandra Wasilkowska
Muzyka: Jan Duszyński
Kostiumy: Ania Kuczyńska / Andrzej Sobolewski
Sekwencja ruchowa: Claude Bardouil
Asystentka reżysera: Liubov Gorobiuk
Występują: Justyna Białowąs, Dominika Biernat, Sebastian Łach, Jacek Poniedziałek, Paweł Smagała, Maciej Stuhr, Justyna Wasilewska, Krzysztof Zarzecki
„Życie seksualne Dzikich” to projekt teatralny realizowany w Nowym Teatrze przez Krzysztofa Garbaczewskiego i Marcina Cecko na podstawie legendarnego tekstu antropologicznego Bronisława Malinowskiego oraz jego dzienników. Pionierskie dzieło antropologiczne nie doczekało się jak dotąd swojego spełnienia na terytorium artystycznym. Nie chodzi o inscenizowanie zapisków antropologa, ale o skonfrontowanie się z jego obserwacjami i odniesienie ich do naszej wrażliwości, dzisiejszych sfer tabu i zakazów erotycznych.
Koncepcję migrującego terytorium Dzikich oraz instalację Czarnej Wyspy przygotowała Aleksandra Wasilkowska w oparciu o błędy zawarte w mapach. Czarna Wyspa zmienia swoją topografię i położenie w zależności od zachowań zamieszkujacych ją nie-ludzi stając się tym samym dziewiątym aktorem - maszyną.
Antropologia, stosunkowo młoda dyscyplina naukowa, buduje swoje status quo na Innym, Obcym lub, jak nazywali to prekursorzy antropologii Dzikim, będącym fascynacją, ale i odniesieniem negatywnym rozwijającej się europejskiej kultury masowej i informacyjnej XX wieku. Jednak, jak pokazała praktyka, opis i analiza Dzikich mają wysoką cenę - pierwotne plemiona po pierwszym kontakcie zapadają na liczne choroby i wymierają. Jak napisał Baudrillard „Paradoksem antropologii jest to, że zabija przedmiot swojego badania". Europa na początku XX wieku potrzebowała figury Dzikiego by utrzymać swoją tożsamość i upewnić się co do słuszności obranego kierunku rozwoju cywilizacji. Czy dzisiaj możemy tę słuszność potwierdzić? I gdzie możemy ulokować figurę Dzikiego? Bronisław Malinowski dwukrotnie odegrał wielką rolę w kształtowaniu światowej antropologii. Najpierw, jako niestrudzony naukowiec rozwinął metodę badań terenowych oraz koncepcję funkcjonalizmu. Jego monografie szokowały szczegółowością i zrozumieniem świata obcych kultur. Później wydany pośmiertnie „Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu" wstrząsnął podstawami etnologii. Obiektywny opis Malinowskiego okazał się wypreparowaną narracją, dzienniki zdradziły demony, które Malinowskiego nie opuściły nigdy: rasizm, samotność, europocentryczność. Krzysztof Garbaczewski należy do najbardziej utalentowanych przedstawicieli najmłodszej generacji reżyserów kształconych przez Krystiana Lupę. Jego realizacje w istotnych i eksperymentujących ośrodkach teatralnych Polski (Opole, Wrocław, Wałbrzych) zyskały uznanie krytyki. Spektakle w jego reżyserii goszczą na wielu festiwalach teatralnych w Polsce. Trudno nazwać je przedstawieniami repertuarowymi, bardziej pasuje używane przez reżysera określenie „instalacji teatralnych". Za każdym razem stanowią inny rodzaj spotkania i eksploracji materii teatralnej na drodze improwizacji z tekstem i doświadczeń z cielesnością i fizyczną obecnością aktora. Są wypowiedzią rebeliancką, cyberpunkową, pełną niezgody na konformizm dzisiejszego świata i układność teatralną.
„Życie seksualne Dzikich” to trzecia premiera realizowana wspólnie z Marcinem Cecko jako autorem adaptacji i dramaturgiem. Marcin Cecko, performer i poeta, współautor „Manifestu Neolingwistycznego" - szeroko komentowanego głosu młodych literatów definiującego na nowo twórczość słowną w kontekście mediów elektronicznych, copyleftu i perfomatyki; w swoich działaniach tekstualnych zderza odległe rejestry językowe: dyskurs naukowy, pierwotny język dźwięków, poezję, metaforykę informatyczną, fizjologię oraz język science-fiction. Garbaczewski z grupą odważnych, bezkompromisowych aktorów podąża tropem otwartego algorytmu teatralnego zainstalowanego na niezwykłej postaci Malinowskiego, konfrontując go z postkolonialną świadomością i wizją możliwego społeczeństwa przyszłości. Dzicy badani przez Malinowskiego to futurystyczne plemię, które odkryło swoją pierwotność poprzez radykalne użycie nowoczesnych technologii sieciowych. „Życie…” to fantazja o dzikich dzieciach przyszłości, dla których najbliższą naturą jest krzem, nanorurki węglowe, a wiatr zamiast liści kołysze zbiorami danych. Celem projektu jest przybliżenie dzieła Malinowskiego poprzez dyskurs artystyczny, a nie naukowy. Chodzi o przyjrzenie mu się i analizę przy pomocy środków teatralnych i wizualnych. Zbadanie, jak jego śmiałe tezy funkcjonują w cywilizacji starszej o kilkadziesiąt intensywnych lat rozwoju. Stworzenie języka dialogu z tekstem sprzed kilkudziesięciu lat, niezwykle intensywnych dla rozwoju cywilizacji i stworzenie nowej możliwości funkcjonowania "dzikiego" we współczesnym społeczeństwie. Efektem ma być wypracowanie oryginalnej poetyki teatralnej i postawienie pytania o miejsce "dzikiego" w ponowoczesnej rzeczywistości. Zamysł jest ze swej natury "dziki", sytuujący działanie Krzysztofa Garbaczewskiego w obrębie kontrkultury.
Jednocześnie zadaniem projektu teatralnego jest ujawnienie ciemnych stron pracy Malinowskiego i jego stosunku do przedmiotu badań, szczegółowo opisanych w dziennikach antropologa.
Przedsięwzięcie pozostaje w zgodzie z postawą dyrektora artystycznego Nowego Teatru - Krzysztofa Warlikowskiego, który poszukuje nowych form spotkania z widzem i dyskusji z nim poza wyeksploatowanymi ścieżkami teatralnymi.
W przedstawieniu cytowane są następujące utwory:
Reiner Maria Rilke Elegie Duinejskie w tłum. Mieczysława Jastruna, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1962.
Bronisław Malinowski Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2001.
Bronisław Malinowski Życie seksualne dzikich w północno-zachodniej Melanezji, w tłum. Józefa Chałasińskiego i Andrzeja Waligórskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984.
Produkcja: Nowy Teatr
Koproducenci: CSW Zamek Ujazdowski, Festiwal TEMPS D’IMAGES
Premiera: 14 kwietnia 2011
Cast:Nowy Teatr
Tags:Krzysztof Garbaczewski, Nowy Teatr, Marcin Cecko, antropologia, Bronisław Malinowski, Jan Duszyński and Aleksandra Wasilkowska